Bezpieczniki wnętrzowe to tzw. wkładki piaskowe ograniczające prąd. Składają się z cylindrycznej obudowy ceramicznej lub szklanej, zakończonej okuciami metalowymi. Wewnątrz porcelanowego cylindra umieszczony jest nawinięty spiralnie drut topikowy, którego zadaniem jest stopienie się pod wpływem prądu zwarciowego o określonej wartości i przerwanie w ten sposób obwodu.

Drut wkładki jest w wielu miejscach specjalnie przewężony, w celu uzyskania pożądanej charakterystyki czasowo-prądowej. W miejscach tych drut wkładki ulega stopieniu na skutek działania prądu zwarciowego. Wnętrze wkładki wypełnione jest piaskiem kwarcowym tworzącym środowisko gaszące łuk. Wewnątrz jednego z okuć wkładki znajduje się tzw. wybijak – trzpień wysuwający się w przypadku zadziałania bezpiecznika. Jego zadaniem jest pobudzenie współpracującego z bezpiecznikami napędu trójfazowego łącznika stykowego (rozłącznika), w celu jego otwarcia po ustaniu przypływu prądu zwarciowego, przerywanego przez bezpiecznik.